Aksel Tibet Anısına
Texte intégral
1MSGSÜ ŞBP Bölümü’nde araştırma görevlisi olarak çalışmaya başladıktan altı ay sonra, 2014’te, uzun yıllardır ilgilendiğim kentsel arkeoloji alanında bir dersin hocasını asiste etmem istendi: Aksel TİBET. Bölümde ilk defa karşılaştığımızda üzerinde mor kazağı, sırtında kırmızı çantası vardı. Masmavi güleç gözleri, daimi gülümseyen yüzü keyifli bir dostluğun, periyodik rıhtım sohbetlerinin başladığını müjdeliyordu. Dört yıl boyunca üniversitenin her bahar döneminde, salı sabahları saat 09.00’da, Fındıklı yerleşkesinin rıhtımında, hep aynı bankta buluştuk Aksel hocamla; o hep benden önce geldi, kulağında dingin bir müzik, elinde onunla bütünleşmiş piposu. Karton bardakta kahvemiz elimizde, Boğaz’ı, Üsküdar’ı, Çamlıca Tepesi’nin nasıl değiştiğini, martıları, kargaları, suyu, gökyüzünü izledik. Dünyayı, doğayı, hayatı, siyaseti, üniversiteyi, müziği, yemek tariflerimizi, kedileri, tezimi konuştuk her defasında; hayata dair umutlarımızı, öğrencileri, arkeolojiyi, İstanbul’u… Sonra derse girdik, bir gün bile azalmayan disiplini, saygısı ve ciddiyeti, öğretme isteği, öğrencinin faydasını önceleyen yaklaşımıyla Aksel hocamı, öğrencileri hep sevdi. Öğrenciler için çoğunlukla durağan ve ilgi çekmeyen bir konu olagelen tarih ve arkeolojiyi, arkeoloji deneyiminden anılarla, tüm dünyadan arkeoloji deneyimiyle işleyerek seneler boyunca anlattı. Bazı derslerimizde öğrencilerimizle gittiğimiz arkeoloji müzesi, arkeolojik kazı alanı, derste gelen arkeoloji dünyasından önemli misafirler; derslerimiz hep güzel geçti. Her dersin bitiminde tekrar beraber rıhtıma gidip, bu defa her hafta değişen misafirlerle devam etti sohbetimiz; konularımız hayatın akışı gibiydi, arttı, azaldı, değişti, neşelendirdi ya da hüzün verdi.
2Doktora tezimi neden hala bitirmediğimi Aksel hocama anlatmak hep çok zor oldu, zira o kadar disiplinli bir insanın başlamış bir işin somut bir sebep yokken neden bitirilmediğini anlaması imkânsıza yakındı. Ama teze, akademik çalışmalara, üretmeye dair yüreklendiren dilini büyük bir umutla hep korudu. MSGSÜ’ye adım attığı andan itibaren karşılaştığı güvenlik görevlisi, kantin çalışanı, restoran çalışanı, bölüm sekreteri, temizlik görevlisi, tüm öğretim elemanları ve öğrenciler; hepimizin aklında mütevazılığı ve dolaysız zarafetiyle yer etti. Sonra kötü bir haber geldi, birkaç gün sonra buluştuğumuzda kaldığı yerden devam etti sohbetimiz, birkaç saatliğine. Bu bahar döneminde yapacağımız dersi konuştuk, rıhtım sohbetlerimize devam edeceğimiz güneşli günü konuştuk, dönem başında rıhtımda buluşmak üzere sözleştik. Ama olmadı.
3Kısacık bir hayata birkaç yaşam sığdırmayı hem de sakinliği ile başarmış olan Aksel hocam; beyaz saçları, mavi gözleri, kahverengi yeleği, rengârenk kazakları, kırmızı sırt çantası ve piposu ile dokunduğu hayatlarda naif, huzurlu izler bıraktı. Dostluğu, güveni, umudu, öğrettikleri, derin birikimiyle sonsuz bir şükranla hayatım boyunca hep aklımın bir köşesinde tutacağım, hep özlemle anacağım Aksel hocama; piposu, yeleği, fırçasını “unutma beni çiçeği”nin sardığı bu resimle veda ediyorum.
Mayıs, 2019
İstanbul
Table des illustrations
![]() |
|
---|---|
Titre | Fig. 1: Suluboya resim |
Crédits | Saadet Tuğçe Tezer, 2019 |
URL | http://journals.openedition.org/anatoliaantiqua/docannexe/image/1249/img-1.jpg |
Fichier | image/jpeg, 3,5M |
![]() |
|
Titre | Fig. 2 |
Crédits | Fotoğraf: Aykut Köksal, 2019 |
URL | http://journals.openedition.org/anatoliaantiqua/docannexe/image/1249/img-2.jpg |
Fichier | image/jpeg, 1,3M |
Pour citer cet article
Référence papier
Saadet Tuğçe Tezer, « Aksel Tibet Anısına », Anatolia Antiqua, XXVII | 2019, 19-20.
Référence électronique
Saadet Tuğçe Tezer, « Aksel Tibet Anısına », Anatolia Antiqua [En ligne], XXVII | 2019, mis en ligne le 26 février 2020, consulté le 23 juin 2025. URL : http://journals.openedition.org/anatoliaantiqua/1249 ; DOI : https://doi.org/10.4000/anatoliaantiqua.1249
Haut de pageDroits d’auteur
Le texte seul est utilisable sous licence CC BY-SA 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.
Haut de page