Navigation – Plan du site

AccueilDocumentsCommuniqués de presse2010Pendelen naar Brussel: hoe aantre...

2010
37

Pendelen naar Brussel: 
hoe aantrekkelijk is ‘gratis’ openbaar vervoer?

Notes de la rédaction

Dit is het persbericht over het artikel van Astrid De Witte en Cathy Macharis, gepubliceerd op 19 avril 2010. Lees het artikle.

Volgens een studie uit 2001 komt 63% van de pendelaars met de wagen naar Brussel en 17% met de trein.  Elke dag reizen 360.000 pendelaars naar Brussel.  De mobiliteitsuitdaging in Brussel is dan ook erg groot.  Met 1 voertuig per minder dan twee inwoners is onze hoofdstad trouwens een van de Europese steden met de hoogste motorisatiegraad.

De laatste jaren bieden Belgische steden gratis of goedkoop openbaar vervoer aan.  Bijgevolg rijst de vraag of zo'n systeem een deel van de verkeersproblemen in Brussel zou kunnen oplossen.

In de 37e aflevering van Brussels Studies bestuderen Astrid De Witte en Cathy Macharis (VUB) de determinerende factoren bij de keuze van de pendelaars voor de trein of de wagen, alsook de rol die de prijs daarbij speelt.

Uit haar analyse blijkt dat een vlotte toegang tot een vervoersmodus een invloed op het gebruik heeft.  Als men kan beschikken over een wagen – en zeker over een bedrijfswagen – is er een significante daling van de kans dat men met de trein pendelt.  De afstand tussen de woning en de arbeidsplaats speelt ook een rol, aangezien de wagen aanzienlijk meer gebruikt wordt voor afstanden van minder dan 30 km.  Ten slotte beïnvloedt ook het inkomensniveau de keuze van de vervoersmodus: hoe hoger het inkomen, hoe meer de wagen wordt gebruikt.  Bovendien wordt het gebruik van de wagen sterk aangemoedigd als de werkgever de kosten van het vervoer over de weg terugbetaalt.

Andere factoren hangen samen met de specifieke situatie van de pendelaars.  De werknemers in de overheidssector nemen in grotere mate de trein.  Werknemers met een hoog opleidingsniveau zijn daarentegen meer geneigd om de wagen te gebruiken.  Voorts stelt men vast dat het pendelen met de trein afneemt met de leeftijd.

Ten slotte spelen de ervaringen en gewoonten van de pendelaars ook een rol.  Het is frappant dat de gebruikers van de trein en de wagen dezelfde positieve argumenten voor hun keuze aanvoeren: snelheid, prijs en gebruiksgemak.  Ook gewoontevorming speelt een grote rol: na enkele jaren kunnen enkel drastische veranderingen een pendelaar ertoe brengen zijn mobiliteitsgedrag te wijzigen.

Zou, gelet op die bevindingen, het invoeren van gratis openbaar vervoer volstaan om op grote schaal een modale shift te bewerkstelligen?  Slechts 9% van de pendelende automobilisten verklaart dat ze hun wagen zouden thuislaten als het openbaar vervoer gratis zou zijn.  De overige 91% spreekt van een groot aantal obstakels, wat erop wijst dat het vervoerbeleid niet kan worden verengd tot een tariefbeleid.  Betere aansluitingen, een grotere reissnelheid en een vlottere bereikbaarheid van de treinen staan op het verlanglijstje van de automobilisten.

Wil men de doelstelling van het Iris 2-plan halen, namelijk een vermindering met 20 % van het autoverkeer in Brussel tegen 2020 (in vergelijking met de cijfers van 1999), dan moeten alle determinerende factoren bij de keuze van de vervoersmodus van de pendelaars bestudeerd worden

Om dit artikel te citeren

De Witte, Astrid en Macharis, Cathy, “Pendelen naar Brussel: 
hoe aantrekkelijk is ‘gratis’ openbaar vervoer?
”, Brussels Studies [Online], Algemene collectie, nr. 37, 19 april 2010. URL: https://journals.openedition.org/brussels/760
Contact
Benjamin Wayens, redactiesecretaris: bwayens[at]brusselsstudies.be

Rechercher dans OpenEdition Search

Vous allez être redirigé vers OpenEdition Search