Navigation – Plan du site

AccueilDocumentsCommuniqués de presse2010Op weg naar een representatieve p...

2010
44

Op weg naar een representatieve politieke vertegenwoordiging van de achtergestelde buurten?
De woonplaats van de Brusselse parlementsleden, 1989-2009

Persmededeling

Notes de la rédaction

Dit is het persbericht over het artikel van Filip De Maesschalck, gepubliceerd op 22 november 2010. Lees het artikle.

In het 27ste nummer van Brussels Studies focuste Filip de Maesschalck op de wijken waar de Brusselse gemeenteraadsleden wonen. Deze keer buigt hij zich over het Brussels Parlement dat in 2009 verkozen werd.

In een stad waar de sociaal-ruimtelijke polarisatie erg sterk is, treft de geografische afkomst van de verkozenen ook enige schuld. Waar wonen de Brusselse parlementairen? Zijn er verschillen tussen de politieke partijen? Hoe evolueerde de situatie sinds het ontstaan van het Brussels hoofdstedelijk gewest (BHG)? Dat zijn een aantal van de vragen waarop de tekst een antwoord biedt.

De studie toont aan dat de meest achtergestelde wijken over het algemeen steeds beter vertegenwoordigd worden in het parlement; in die mate zelfs dat de parlementairen, proportioneel gezien, talrijker aanwezig zijn in de moeilijke wijken dan de gemiddelde Brusselaar. Deze situatie is echter niet algemeen. In de twintig jaar dat het BHG bestaat, kenden de Groenen en de Sociaaldemocraten (PS en SP-a) een sterke stijging van het aantal mandatarissen die in de achtergestelde wijken wonen, op de voet gevolgd door de Christendemocraten. Hoewel ze in eerste instantie dezelfde kant opgingen, lieten het FDF en extreemrechts een omgekeerde beweging optekenen sinds 1999. Het zijn deze twee formaties die vandaag de achtergestelde wijken het minst vertegenwoordigen.

Maar daarmee houdt het niet op voor de auteur: hij probeert de ruimtelijke logica te begrijpen die aan de basis liggen van deze resultaten. Welk soort wijk wordt het meest vertegenwoordigd door elk van de partijen en hoe evolueert de sociaal-ruimtelijke positionering van elke politieke strekking? De studie toont het beeld van een stad waarin elke partij zijn geprivilegieerde geografische ankerpunten heeft en zijn eigen wervingsgebieden (meer bepaald van migrantenkandidaten) maar ook van een stad waarin de parlementairen zich verplaatsen, de achtergestelde wijken verlaten, opkomende buurten betrekken, enz.

De auteur wil de aandacht vestigen op de mogelijkheden van zo’n situatie: de achtergestelde buurten kunnen op meer aandacht rekenen dan in het verleden het geval was en de centrale wijken kunnen opnieuw opgewaardeerd worden. Maar er bestaan ook gevaren die gelinkt zijn aan de vestiging van de verkozenen in die buurten. Zij zijn misschien de voorwacht van een middenklasse die zich geroepen voelt om opnieuw te investeren in bepaalde opkomende gebieden… met alle gevolgen vandien voor de oorspronkelijke bewoners van de plaats.

Dit artikel staat niet los van het artikel van C. Kesteloot en M. Loopmans (SGB 15) over de sociale ongelijkheid in Brussel en de mogelijkheid om arme bevolkingsgroepen in de centrale wijken beter te vertegenwoordigen door een herverdeling van de Brusselse gemeenten.

Om dit artikel te citeren
Auteur , “Op weg naar een representatieve politieke vertegenwoordiging van de achtergestelde buurten?
De woonplaats van de Brusselse parlementsleden, 1989-2009
”, Brussels Studies [Online], Algemene collectie, nr. 44, date. 22 november 2010 URL: https://journals.openedition.org/brussels/820

Contact
Benjamin Wayens, redactiesecretaris: bwayens[at]brusselsstudies.be

Rechercher dans OpenEdition Search

Vous allez être redirigé vers OpenEdition Search