Hoe zit het met de geschiedenis en het geheugen in de toekomst?
- Cet article est une traduction de :
- Quid de l’histoire et de la mémoire dans le futur ? [fr]
Texte intégral
1Het is moeilijk om precies te voorspellen hoe de geschiedenis in de toekomst zal worden geschreven. Dit hangt immers grotendeels af van technologische vooruitgang, culturele veranderingen en de manier waarop we informatie verzamelen en interpreteren. Met de toenemende digitalisering van informatie zou de geschiedenis voornamelijk in digitale vorm gedocumenteerd en bewaard kunnen worden. Dit kunnen documenten, afbeeldingen, video's en interactieve simulaties zijn. De archiveringstechnologieën zullen moeten evolueren om de toegankelijkheid en authenticiteit van digitale documenten op lange termijn te garanderen. Historici zouden dan toegang kunnen krijgen tot een breder scala aan multimediabronnen, waardoor ze historische gebeurtenissen op een meer meeslepende manier kunnen reconstrueren. Virtuele realiteit, augmented reality en interactieve ervaringen zouden kunnen zorgen voor een beter begrip van historische contexten. Geavanceerde gegevensanalyse en kunstmatige intelligentie zouden historici kunnen helpen om grote hoeveelheden informatie te verwerken, patronen te identificeren en inzichten te genereren die anders met traditionele methoden misschien over het hoofd zouden zijn gezien.
2Met de opkomst van gedecentraliseerde technologieën zoals blockchain (een technologie voor het opslaan en verzenden van informatie zonder een centrale autoriteit) en crowdsourced platformen (beheerd door een groot aantal groepen of individuen), zou de geschiedenis gedocumenteerd en geverifieerd kunnen worden via een meer collaboratieve en participatieve aanpak, wat mogelijk vooroordelen vermindert en zorgt voor een meer divers scala aan perspectieven. Naarmate communicatiemiddelen toegankelijker worden, kunnen mensen meer persoonlijke verhalen en lokale geschiedenissen bijdragen, wat leidt tot een vollediger en genuanceerder verhaal. Sociale media, blogs en persoonlijke video's kunnen waardevolle primaire bronnen zijn. Bovendien zou de onderlinge verbondenheid van onze wereld kunnen leiden tot een meer globaal perspectief op geschiedenis, waarbij de nadruk ligt op de onderlinge afhankelijkheid tussen verschillende regio's en culturen. Gebeurtenissen in één deel van de wereld kunnen gevolgen hebben voor de hele planeet. De historici van morgen zouden zich meer kunnen richten op voorheen gemarginaliseerde stemmen, door verhalen en perspectieven te belichten die in het verleden zijn verwaarloosd. Dit zou kunnen leiden tot een meer inclusief en evenwichtig historisch verhaal.
3Met de proliferatie van nepnieuws en deepfakes zullen historici echter geconfronteerd worden - in feite zijn ze dat nu al - met moeilijkheden om authentieke bronnen te onderscheiden van gemanipuleerde inhoud. Nieuwe methoden voor bronverificatie en kritische analyse zullen belangrijker zijn dan ooit. Hoewel digitale formaten waarschijnlijk zullen domineren, kunnen er inspanningen worden gedaan om analoge documenten en artefacten te bewaren, om ervoor te zorgen dat belangrijke historische bronnen niet verloren gaan door technologische veroudering. Onlangs hebben we de opkomst gezien van het concept van het ‘internet van het geheugen’. Dit onderling verbonden digitale ecosysteem, dat nu nog steeds fictie is, zou herinneringen collectief opslaan en delen, en zo de grenzen van het individuele geheugen overstijgen. Met een simpele gedachte zouden mensen toegang krijgen tot een enorm netwerk van gedeelde kennis, ervaringen en historische gebeurtenissen. Dit zou een nieuw tijdperk van collectief bewustzijn en gedeelde geschiedenis inluiden, maar het zou ook vragen oproepen over privacyrechten die vandaag de dag al gemeengoed zijn.
4Samengevat zal de toekomst van het schrijven van geschiedenis waarschijnlijk bepaald worden door technologische vooruitgang, verschuivingen in culturele waarden en veranderingen in de manier waarop we informatie produceren, delen en interpreteren. Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel methoden en formats kunnen veranderen, het fundamentele doel om ons verleden te begrijpen en ervan te leren de kern zal blijven van de historische discipline.
Pour citer cet article
Référence papier
Frédéric Crahay, « Hoe zit het met de geschiedenis en het geheugen in de toekomst? », Témoigner. Entre histoire et mémoire, 137 | 2023, 4.
Référence électronique
Frédéric Crahay, « Hoe zit het met de geschiedenis en het geheugen in de toekomst? », Témoigner. Entre histoire et mémoire [En ligne], 137 | 2023, mis en ligne le 31 octobre 2023, consulté le 11 octobre 2024. URL : http://journals.openedition.org/temoigner/12503 ; DOI : https://doi.org/10.4000/temoigner.12503
Haut de pageDroits d’auteur
Le texte et les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés), sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.
Haut de page